– W moim pierwszym zdaniu na przedmeczowej odprawie powiedziałem zawodnikom, że zawsze miałem problem z Widzewem na swoim boisku – mówił Orest Lenczyk. Taki problem miał doświadczony trener 9 kwietnia 2011 roku, gdy jako szkoleniowiec Śląska przegrywał we Wrocławiu z łodzianami 0:2. Wówczas tuż przed upływem godziny trwania spotkania, wprowadził na boisko Łukasza Madeja, który odmienił losy meczu. Śląsk wówczas zremisował 2: sobotę było podobnie. Upływała 71. minuta, Widzew prowadził 1:0, gdy Lenczyk zdecydował się desygnować do gry Adriana Błąda. Młody pomocnik zastąpił najbardziej efektywnego do tej pory gracza gospodarzy Davida Abwo i już sześć minut później pięknym uderzeniem z dystansu doprowadził do wyrównania. Ten gol dodał lubinianom mocy i po kolejnych czterech minutach, po rzucie wolnym egzekwowanym przez Roberta Jeża, Paweł Widanow główkował w słupek, a piłkę do siatki dobił Djordje Cotra. Zagłebie nadal atakowało i po błędzie Macieja Mielcarza (wykopał piłkę wprost pod nogi rywala) Arkadiusz Piech prostopadle podał do Błąda, a ten ku ogromnej radości fanów ustalił wynik meczu. Dwa gole zdobył przecież rodowity lubinianin, kolega wielu z kibiców, mieszkający obok nich na tym samym osiedlu. – Cieszę się, że udało nam się wygrać to spotkanie. Po meczu z Jagiellonią, trener powiedział, że zmiany nic nie dały. Dzisiaj już tak na pewno nie powie i chciałbym, żeby w następnych meczach było podobnie. Myślę, że takim meczem jak dziś podniosłem swoją wartość w mojej własnej ocenie. Mam nadzieję, ze takich spotkań będzie jak najwięcej. Życzyłbym także wszystkim, żeby nie oglądali jakiejś „kaszany”, tylko dobre widowisko. Trener życzył mi powodzenia. Pan Lenczyk często rozmawia z nami na treningach. Każdy z zawodników zdaje sobie sprawę, co ma robić na boisku. Ja wchodząc przy stanie 1:0 dla Widzewa, też wiedziałem, co mam robić i starałem się to zrobić jak najlepiej – radował się pomocnik z do zadowolenia mógł mieć także Cotra, który zrehabilitował się w oczach kibiców za osłabienie zespołu w derbowym meczu ze Śląskiem. – Codziennie przez te dwa tygodnie chciałem przekonać trenera, żeby mi dał szansę gry w podstawowym składzie, bo chciałem przeprosić moich kolegów, trenera, kibiców i wszystkich, którzy lubią Zagłębie, za to, co zrobiłem w meczu ze Śląskiem. Myślę, że chociaż w małej części mi się to udało. Pragnąłbym, żeby każdy następny mecz kończył się dla mnie jak i dla całego zespołu tak dobrze jak dzisiejszy – cieszył się spotkania wynagrodziła kibicom zwłaszcza to, co działo się w pierwszej połowie spotkania. Niby na boisku trwała walka, ale żaden z zespołów nie oddał ani jednego celnego strzału, a fauli w sumie popełniono tylko pięć. Nie oznacza to jednak, że gospodarze nie mieli okazji do strzelenia goli. Wszystkie z nich stworzył bardzo szybko biegający po prawym skrzydle Abwo, lecz Arkadiusz Piech i dwukrotnie Michal Papadopulos nie potrafili wykorzystać świetnych dośrodkowań Nigeryjczyka. Piech nie miał wczoraj zbyt dobrze nastawionego celownika i w 61. minucie zmarnował kolejną szansę, fatalnie pudłując z kilku metrów. Lubinian szybko spotkała za to kara, gdy Mariusz Rybicki ograł Pawła Widanowa i dośrodkował w pole karne, gdzie Eduards Visnakovs tylko dostawił głowę. – Nie przypuszczałem, że nie stworzymy sobie sytuacji do przerwy, albo takich, których nie wykorzystamy. Michal Papadopulos czy Arek Piech nie chcę powiedzieć, ze musieli, ale powinni zdobyć przynajmniej jedną bramkę. Oczywiście utrata bramki spowodowała, że trzeba było dokonać czegoś, żeby w ataku było groźniej, żeby można było nie tylko stwarzać sytuacje, ale zakończyć zdobyciem bramki – podsumował Lenczyk, dla którego było to pierwsze w tym sezonie wygrane spotkanie. I satysfakcja z trafnych zmian dokonanych podczas LEWANDOWSKIZAGŁĘBIE LUBIN – WIDZEW ŁÓDZ 3:1 (0:0)Bramki: 0:1 E. Visnakovs (65) 1:1 Błąd (77), 2:1 Cotra (81), 3:1 Błąd (85). Żółta kartka: Batrović. Sędziował: Tomasz Musiał (Kraków). Widzów: Gliwa – Widanow, Banaś, Guldan, Rymaniak – B

Książka „Bozie, czyli jak wygląda Bóg” to zbiór ciekawych pytań i odpowiedzi na temat sześciu największych religii: judaizmu, katolicyzmu, prawosławia, protestantyzmu, islamu i buddyzmu. Pytania dzieci nierzadko wywołują u dorosłych konsternację. Nierzadko okazuje się, że sami wstydzili by się je zadać by nie obnażyć swojej niewiedzy. Dlatego właśnie po zbiór „Bozie” powinni sięgnąć przede wszystkim starsi czytelnicy. Bo czy potrafimy precyzyjne wyjaśnić skąd wziął się Bóg? Czy można się modlić o wygrany mecz? Dlaczego do meczetu wchodzi się na boso? Dlaczego buddyści modlą się siedząc ze skrzyżowanymi nogami, a żydzi w czasie modlitwy się kiwają? Dlaczego prawosławnym dzieciom obcina się włoski w czasie chrztu ? Jak się zostaje protestantem? Takie pytania pewnie nie jednego dorosłego wprawią w zakłopotanie. Zdawkowa odpowiedź „Bo tak już jest” nie wchodzi w rachubę. Autorka Karolina Oponowicz przyjmuje tu rolę pośrednika między dziećmi, a duchownymi, którzy wyjaśniają różne kwestie związane z ich religią. To diakon w kościele luterańskim Małgorzata Gaś, benedyktyn Maksymilian Nawara, imam Janusz Aleksandrowicz, rabin Stas Wojciechowicz, prawosławny ksiądz Artur Aleksiejuk i lama buddyjski Waldemar Zych. W większości przypadków w odpowiadają w sposób prosty, zrozumiały. Ich odpowiedzi są też interesujące i wciągające. Bywają jednak takie pytania, na które nie ma jednoznacznych, wyczerpujących odpowiedzi. Przykładem może być to kto jest starszy – dinozaury czy Bóg? Rabin Stas Wojciechowicz przekonuje, że Bóg był zawsze ucinając tym samym dyskusje na temat prehistorii, a co za tym idzie także ewolucji człowieka. „Bozie” podzielone są na kilka części. W pierwszej poznajemy bohaterów, który będą udzielać czytelnikom odpowiednich informacji. W kolejnych rozdziałach omawiają takie kwestie jak wygląd Boga, kim byli prorocy, jak nazywają się i wyglądają świątynie żydów, katolików, prawosławnych, muzułmanów, buddystów i protestantów, jakie pozy wierni przyjmują podczas modlitwy, jakie obchodzą święta, jakie mają święte księgi, a także co ich czeka po śmieci. Publikacja ta ma bardzo ciekawą oprawę graficzną. Na plus są twarda oprawa, odpowiedni format książki i czytelna czcionka. Atrakcyjności dodają jej proste, ale bardzo pomysłowe rysunki Joanny Rzezak. Fantastycznie zobrazowała takie święta jak buddyjskie Wersak, katolickie Boże Ciało, chrześcijańska Pascha. Historię poszczególnych religii przedstawiła natomiast w formie krótkich komiksów. W książce pojawia się także podlaski wątek. Tajniki religii muzułmańskiej przybliża imam Janusz Aleksandrowicz, który opiekuje się meczetem w Kruszynianach na Podlasiu. W pierwszej części książki przyznaje, że jest nietypowym duchownym, bo na co dzień pracuje w banku. Opowiada o tym jak został przywódcą muzułmańskim duchownym. To studenci z krajów arabskich, którzy mieszkali w Białymstoku pomogli mu zorganizować wyjazd na kurs dla imamów do Sarajewa w ówczesnej Jugosławii. Tu przedstawia też swoją najbliższą rodzinę. „Bozie” rekomenduje także pochodzący z Białegostoku Szymon Hołownia – dziennikarz, który specjalizuje się w literaturze ukazały się nakładem Wydawnictwa Agora. Znajdziemy w niej elementarną wiedzę na temat sześciu wyznań. Dla wierzących może być ciekawą inspiracją, dla niewierzących interesującą lekturą, która może wyjaśnić wiele kwestii i pomóc w zrozumieniu tych pierwszych. Rzecz godna polecenia i wnikliwej lektury.

Puchar Polski nie rządził się dzisiaj „swoimi prawami”. Rządził się prawami najzwyklejszymi z możliwych – kandydat do mistrzowskiego tytułu przyjechał na stadion trzecioligowca, dał mu trzy razy w łeb, zresztą zbytnio się przy tym nie pocąc, i to by w zasadzie było na tyle. Poznaniacy rzetelnie zadbali o to, by ich półfinałowemu spotkaniu z Olimpią Grudziądz nie towarzyszyły żadne – Lech. Pełen spokój „Kolejorza”Pierwsze dwie-trzy minuty w wykonaniu Olimpii były całkiem obiecujące, zwiastowały dość wyrównane starcie. Ale skoro w ogóle tracimy czas na to, by wspominać dzielną postawę gospodarzy na dystansie początkowych kilkudziesięciu sekund gry, to chyba dość dobitnie świadczy o tym, że później podopieczni Marcina Płuski już na boisku nie istnieli. I w sumie trzeba tutaj pochwalić zawodników z Poznania. Jasne, pokonanie oponenta z trzeciej ligi nie stanie się wydarzeniem, do którego sympatycy Lecha będą przez lata powracać wspomnieniami z dreszczem podniecenia na plecach, ale właśnie w taki sposób należy rozgrywać tego rodzaju spotkania. „Kolejorz” nie pozwolił Olimpii na nic. Ustawił sobie rywala i cierpliwie go tłamsił, w oczekiwaniu na sytuacje strzeleckie. A te w 26. minucie rozpoczął po stałym fragmencie gry Dawid Kownacki. A w zasadzie to Krzysztof Wicki, ponieważ futbolówka wpadła do siatki po odbiciu się od pleców zawodnika Olimpii, zatem gola formalnie należy być może zaksięgować jako samobója. Tak czy owak, wszelkie nadzieje gospodarzom odebrał natomiast po przerwie Barry Douglas. Szkot wpisał się na listę strzelców dwukrotnie, najpierw w 49., następnie w 58. minucie o poziomie meczu powiedziała zwłaszcza trzecia bramka dla Lecha, gdy do dośrodkowania na dalszy słupek dopadli jednocześnie niepilnowani Douglas oraz Dani Ramirez. W zasadzie to Hiszpan bardziej tam przeszkadzał koledze z drużyny w zdobyciu gola, niż którykolwiek z zagubionych defensorów – Lech. Goście zabili meczW międzyczasie czerwoną kartką za brutalny faul obejrzał Piotr Witasik. Mecz formalnie potrwał zatem 90 minut plus jedną doliczoną, ale de facto dobiegł końca znacznie wcześniej. Lech nawet nie udawał, że ma zamiar pracować za wszelką cenę na kolejne bramki. I trudno się dziwić, ostatecznie przed piłkarzami ze stolicy Wielkopolski poważne wyzwania w Ekstraklasie, a pozbawieni czysto piłkarskich argumentów gospodarze uciekali się do dość ostrej gry. Co nie zmienia faktu, iż niewiele zabrakło, a „Kolejorz” zwyciężyłby jeszcze wyżej. Natomiast po Olimpii nie było widać pomysłu czy nawet wiary w możliwość odrobienia strat. Okej, raz czy drugi gospodarze szarpnęli, pobudzając trybuny, ale dopiero w samej końcówce udało im się oddać jedyny celny strzał na bramkę. Na tyle ich było dziś stronom summa summarum zależało więc na tym, by mecz się jak najszybciej Lecha Poznań mają to, czego pragnęli – finał Pucharu Polski i możliwość uczczenia stulecia klubu podwójną koroną. A w przypadku Olimpii dzisiejsze niepowodzenie wiele w sumie nie zmienia – tak czy owak należy ten zespół chwalić za sprawienie gigantycznej niespodzianki, ponieważ dla ekipy z Grudziądza sam awans do półfinału był już olbrzymim, kompletnie nieoczekiwanym sukcesem. Dzisiaj jednak wyżej notowany przeciwnik nie pozwolił gospodarzom nawet pomarzyć o spłataniu kolejnego figla. Co tu dużo gadać, „Kolejorz” po prostu się po rywalach GRUDZIĄDZ 0:3 LECH POZNAŃ(D. Kownacki 26′, B. Douglas 49′ 58′) CZYTAJ WIĘCEJ O LECHU POZNAŃ:Skorża: Od dawna nie byłem tak zadowolony z trzech punktówLech pokazał głębię kadry, Śląsk głębię domowej nieporadnościCzy i jak zaboli Lecha brak Salamona?fot. Najnowsze WeszłoGrad goli, a na końcu i tak Bayern wygrał… po raz 10. Superpuchar Niemiec Bayern Monachium zdobył 10. Superpuchar Niemiec. Spotkanie z RB Lipsk stało na wysokim poziomie, a zakończyło się hokejowym wynikiem 5:3. Każdego gola strzelił inny piłkarz. Cytat Garry’ego Linekera „Piłka nożna to taka gra, w której 22 mężczyzn biega za piłką, a na końcu i tak wygrywają Niemcy” przeszedł do kanonu historii futbolu. Dotyczy on piłki reprezentacyjnej. W piłce klubowej w Niemczech może on brzmieć następująco: „Piłka nożna to taka gra, w której 22 mężczyzn biega […] klepała, Warta strzelała Czasami obecność jednego zawodnika naprawdę wiele zmienia. W Warcie Poznań po raz pierwszy w tym sezonie zagrał Adam Zrelak i od razu obejrzeliśmy inną drużynę, w której znów wszystko się zgadzało. „Zieloni” po dwóch porażkach podnieśli się w Legnicy, odnosząc zasłużone zwycięstwo. A w Miedzi muszą się poważnie zastanowić nad sposobem swojego grania, bo ten, który dziś zobaczyliśmy, nie ma prawa się sprawdzić w Ekstraklasie. Miedź zaprezentowała nam klasyczny przykład bezproduktywnego posiadania […] Barcelona potwierdza odejście wychowanka do Celty Vigo Oscar Mingueza nie jest już zawodnikiem FC Barcelony. Klub wydał oficjalny komunikat, z którego wynika, że 23-letni obrońca przenosi się do Celty Vigo. Hiszpan był niechcianym obrońcą w „Dumie Katalonii”. Od dłuższego czasu klub dawał do zrozumienia Minguezie, że go nie potrzebują i najchętniej by go sprzedali. Tym bardziej że ostatnio Barca zakontraktowała dwóch innych defensorów — Andreasa Christensena i Julesa Kounde. El FC Barcelona y el Real Club Celta de Vigo han llegado a un principio […] występ Karola Angielskiego w nowym klubie Karol Angielski zaliczył pierwszy występ w barwach Sivassporu w meczu o Superpuchar Turcji z Trabzonsporem. Jego nowy klub nie zdołał zdobyć tego trofeum, a Polak na boisku pojawił się w 62. minucie. Mistrz Turcji, Trabzonspor był bezlitosny dla Sivassporu w spotkaniu o Superpuchar Turcji. Wygrali 4:0, a to zwycięstwo mogło być jeszcze bardziej okazałe, gdyby Emrehan Gedikli wykorzystał rzut karny w 90. minucie. Karol Angielski do Turcji trafił na początku lipca […] męczył się z czwartoligowcem w Pucharze Niemiec. Debiut „Kamyka” Vfl Wolfsburg awansował do drugiej rundy Pucharu Niemiec, ale za nimi bardzo trudne spotkanie z czwartoligowym FC Carl Zeiss Jena. Jedyny gol w tym spotkaniu padł dopiero w doliczonym czasie gry za sprawą Omara Marmousha. Jakub Kamiński pojawił się na boisku w 65. minucie, zastępując Jonasa Winda. – Łatwo nie było, ale ważne, że wygraliśmy. Był to zespół z czwartej ligi, a postawił nam bardzo trudne warunki. Cieszę się, że dostałem szansę […] Braithwaite bliski odejścia z Barcelony Hiszpańskie media informują, że Martin Braithwaite jest bardzo bliski osiągnięcia porozumienia w sprawie rozwiązania kontraktu z FC Barceloną, który łączy go z klubem do końca czerwca 2024 roku. Duńczyk trafił do klubu z Katalonii w lutym 2020 roku z CD Leganes. Barca zapłaciła za niego 18 milionów euro. Napastnik rozegrał 57 spotkań dla Blaugrany, w których strzelił 10 bramek i zaliczył pięć asyst. Jego liczby nie powalają na kolana. Nikogo nie dziwi to, że w ostatnim […] goli, a na końcu i tak Bayern wygrał… po raz 10. Superpuchar Niemiec Bayern Monachium zdobył 10. Superpuchar Niemiec. Spotkanie z RB Lipsk stało na wysokim poziomie, a zakończyło się hokejowym wynikiem 5:3. Każdego gola strzelił inny piłkarz. Cytat Garry’ego Linekera „Piłka nożna to taka gra, w której 22 mężczyzn biega za piłką, a na końcu i tak wygrywają Niemcy” przeszedł do kanonu historii futbolu. Dotyczy on piłki reprezentacyjnej. W piłce klubowej w Niemczech może on brzmieć następująco: „Piłka nożna to taka gra, w której 22 mężczyzn biega […] klepała, Warta strzelała Czasami obecność jednego zawodnika naprawdę wiele zmienia. W Warcie Poznań po raz pierwszy w tym sezonie zagrał Adam Zrelak i od razu obejrzeliśmy inną drużynę, w której znów wszystko się zgadzało. „Zieloni” po dwóch porażkach podnieśli się w Legnicy, odnosząc zasłużone zwycięstwo. A w Miedzi muszą się poważnie zastanowić nad sposobem swojego grania, bo ten, który dziś zobaczyliśmy, nie ma prawa się sprawdzić w Ekstraklasie. Miedź zaprezentowała nam klasyczny przykład bezproduktywnego posiadania […] gol Nuneza, było też pudło Haalanda. Liverpool z Tarczą Wspólnoty Jak na mecz dwóch tak wybitnych drużyn, tempo pozostawiało trochę do życzenia, ale ostatecznie piłkarze Liverpoolu i Manchesteru City zafundowali nam aż cztery bramki. Nie brakowało udanych debiutów, sędziowskich kontrowersji i koszmarnych pudeł. Sezon w Anglii uważamy za otwarty! Brakowało dokładności Cóż, gdybyśmy dzisiejsze starcie porównali do kwietniowego, gdy te same drużyny mierzyły się w kluczowym dla losów sezonu meczu Premier League, różnica kilku poziomów byłaby widoczna gołym okiem. […] dalej od Europy. 0:3 z Górnikiem Zabrze Mariusz Lewandowski – w pewnym skrócie – został zatrudniony w Radomiaku po to, by przybliżyć ten klub do Europy. Zdaniem działaczy Dariusz Banasik do tej roli się nie nadawał i co najwyżej mógł zagwarantować puchary z lodami, a nie bitwy choćby w Lidze Konferencji (ale też ewentualnie, Liga Mistrzów brzmi lepiej). Kierownicę przejął więc Lewandowski i… cóż, nie jest ten start specjalnie spektakularny. Radomiak pod jego wodzą wygrał tylko jeden mecz na siedem – udało […] Arka utonęła w Wiśle. Biała Gwiazda z ważną wygraną Wisła Kraków pokonała 1:0 Arkę Gdynia w hicie trzeciej kolejki 1. ligi. Mecz nie stał na najwyższym poziomie, a najważniejszymi wydarzeniami spotkania okazały się dwie czerwone kartki otrzymane przez zawodników żółto-niebieskich. One ustawiły starcie i wynik, bowiem jedynego gola po rzucie karnym zdobył Michał Żyro. Łącznie Wisła Kraków i Arka Gdynia spędziły w Ekstraklasie 98 sezonów. Dla Białej Gwiazdy nadrzędnym celem od dwóch miesięcy jest […] Miedź chce pokazać, że nowi piłkarze są kozakami nie tylko na papierze Ze względu na mecze pucharowiczów obejrzymy tej soboty tylko dwa ekstraklasowe spotkania. Ale jakie! Radomiak z Górnikiem i Miedź z Wartą – czy to nie brzmi pięknie? No dobra, wiadomo, że niekoniecznie dobrze zapowiada się dzisiejszy wieczór z najlepszą ligą świata, ale dajmy jej szansę – jeśli ESA nie zapewni nam poziomu sportowego, to zawsze przysporzy trochę materiału do memów. W tle starcia o Tarczę Wspólnoty i Superpuchar Niemiec – będziemy o nich oczywiście

Będąc jeszcze młodą, szesnastoletnią dziewczyną, marzyłam, żeby w przyszłości mieć dużo dzieci. Uważałam, i do dziś uważam, że dzieci są najpiękniejszym darem Pana Boga. Kiedy wyszłam za mąż, pierwsze dziecko, które urodziłam, było bardzo słabe. Małe, sine, nawet nie miało siły ssać piersi. Żyło po urodzeniu 15 dni. Po sekcji lekarz stwierdził, że nie mogło przeżyć, bo miało słabo rozwinięte płuca. Bezpośrednią przyczyną śmierci było zapalenie płuc. Zostało ochrzczone z wody w szpitalu przez panie pielęgniarki. Był to chłopczyk, Jarosław. Bardzo przeżywałam, że moje małe, kochane dziecko cierpi, i dziękowałam Panu Bogu, że mi je dał i że zabrał do nieba, bo bardzo się męczyło. Zaraz po śmierci synka nie zdawałam sobie z tego sprawy, ale później dotarło do mnie, że mamy już świętego w niebie, który wstawia się za nami u Pana Boga. Dobry jest Pan dla ufnych, dla duszy, która Go szuka. Dobrze jest czekać w milczeniu ratunku od Pana (Lm 3, 25-26). Następnie miałam jeszcze dwa samoistne poronienia w pierwszych tygodniach ciąży. Po pierwszym znalazłam się w szpitalu. Pracowały w tym szpitalu siostry zakonne. Na szafce przy łóżku znajdowała się modlitwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa i druga modlitwa - do św. Antoniego. Do dzisiaj przez około 50 lat codziennie te modlitwy odmawiam: Ufny w Twoją świętą przyczynę i przemożne zasługi polecam się Tobie, św. Antoni, i proszę Cię, wejrzyj na moją wierną i szczerą miłość i silną ufność, jaką serce moje względem Ciebie jest przepełnione. Zapisz sobie moje imię głęboko w Twym sercu i pozwól mi należeć do liczby tych, których Ty szczególnie miłujesz i ochraniasz, iżbym mógł we wszystkich moich potrzebach znajdować w Tobie ucieczkę. Amen. W tej niepewnej sytuacji zaczęłam się zastanawiać, czy będę jeszcze mogła mieć dzieci. Przypadkowo kiedyś przechodziłam obok kościoła św. Mikołaja na ul. św. Antoniego we Wrocławiu. Wstąpiłam, aby się pomodlić. Zobaczyłam przy wejściu po prawej stronie figurę św. Antoniego. Uklękłam i zaczęłam się modlić: "Święty Antoni, dopomóż mi, abym miała jeszcze dużo dzieci, a przynajmniej czworo". Zapamiętałam do dzisiaj tę prostą modlitwę, bo została wysłuchana. Tak się stało. Mam czworo dzieci, chociaż nie było to proste. Niektóre ciąże trzeba było podtrzymywać i leżeć w szpitalu. Wówczas to odmawiałam Różaniec. Obecnie mam już siedmioro wnucząt, za które codziennie się modlę. Mam również syna w zakonie jezuitów, który jest bratem zakonnym, i za to powołanie bardzo dziękuję Panu Bogu. Święty Antoni Padewski, módl się za nami! Modlitwa za wstawiennictwem św. Antoniego: Święty Antoni, wielki nasz Patronie, proszę Cię pokornie, abyś z wysokości swej chwały wejrzał na mnie i przyszedł mi z pomocą. Ty pomagasz wszystkim, którzy wzywają Twego pośrednictwa i proszą o opiekę. Nie odrzucaj i moich ufnych próśb, ale wspomagaj mnie w moich troskach i kłopotach. Twoi czciciele znają twe skuteczne wstawiennictwo w odnalezieniu rzeczy zgubionych, ochronie przed złodziejami, opiece nad podróżującymi, niesieniu ulgi w cierpieniu chorym, biednym i zakłopotanym. Z ufnością błagam, spraw, abym dzięki Twej opiece miał zawsze silną wiarę, pracował nad poprawą życia i pomnożeniem łaski uświęcającej. Polecaj mnie Najświętszej Maryi, Matce Bożej, której zawdzięczasz szczególną pomoc w pracy dla zbawienia ludzi. Ty wiesz, jak słaby i nędzny jestem, wiesz najlepiej, jakie zło zewsząd mnie otacza i jak bardzo potrzebuję Twej pomocy. Proszę Cię, święty Antoni, abyś mnie wspomagał w życiu i kierował ku dobremu Bogu. Wspieraj wszystkich, którzy zwracają się do Ciebie w swych potrzebach i troskach. Niech wszyscy odczuwają Twoją opiekę i doznają Twej pomocy, wielbiąc Boga Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

- Wielki szacun za to, jak nasi siatkarze podnieśli się po porażce z USA. Głowa wyczyszczona. Fornal pokazał, co może zaoferować naszej kadrze - pisze Maciej Walasek, dziennikarz Radia ZET. 24 Lipca 2022, 20:14 Materiały prasowe / FIVB / Na zdjęciu: Tomasz Fornal Świetna akcja na otwarcie ćwierćfinału. To trzeba zobaczyć Reprezentacja Polski w bardzo dobrym stylu pokonała kadrę Włoch 3:0 w meczu o trzecie miejsce Ligi Narodów 2022. Tym samym to Biało-Czerwoni zawiesili na swoich szyjach brązowe medale, a gospodarze wrócą do domów jedynie z gigantycznym bagażem doświadczeń. Nie byłoby to jednak możliwe bez Tomasza Fornala. Przyjmujący w połowie drugiego seta zmienił fatalnie grającego Aleksandra Śliwkę i dał jakość, której oczekujemy od zmienników wchodzących z ławki. "Wygrywamy 3:0 (25-16; 25-23; 25-20) z reprezentacją Włoch i zdobywamy brąz #VNL2022 Gratulacje!" - napisano na profilu Polska 3:0 (25-16; 25-23; 25-20) z reprezentacją Włoch i zdobywamy brąz #VNL2022 Gratulacje! POLSKA SIATKÓWKA (@PolskaSiatkowka) July 24, 2022 "39 sekund grania... Najdłuższa akcja tegorocznej edycji siatkarskiej Ligi Narodów. Tylko szkoda, że na korzyść Italii..." - to z kolei ciekawostka statystyczna Jakuba Balcerzaka. sekund grania...Najdłuższa akcja tegorocznej edycji siatkarskiej Ligi Narodów. Tylko szkoda, że na korzyść Italii...#VNL2022— Jakub Balcerzak (@Jakub110Jakub) July 24, 2022 "Defensive art, by Tomasz Fornal. Cudna obrona" - zachwyca się po jednej z kapitalnych obron Tomasza Fornala.— Jakub Balcerzak (@Jakub110Jakub) July 24, 2022 "In Bieniu we trust! Złota zmiana Tomasza Fornala. W defensywie wyprawiał czary mary, jak po drugiej stronie siatki niesamowity Balaso! Wywalczony set, wyszarpany set, wygrany set - jeszcze jeden panowie!" - dodaje Bieniu we trust! Złota zmiana Tomasza Fornala. W defensywie wyprawiał czary mary, jak po drugiej stronie siatki niesamowity Balaso! Wywalczony set, wyszarpany set, wygrany set - jeszcze jeden panowie! #VNL2022 #gangłysego— Jakub Balcerzak (@Jakub110Jakub) July 24, 2022 "Passa podtrzymana... Chicago 2019? Rimini 2021? Bolonia 2022? MAMY BRĄZOWY MEDAL LIGI NARODÓW 2022. Sztuką jest się podnieść po tak nieudanej sobocie. Nam się ta sztuka udała! Cenny medal na początku naszej serbskiej przygody - BRAWO, PANOWIE!" - podtrzymana...▪️Chicago 2019? ▪️Rimini 2021? ▪️Bolonia 2022? MAMY BRĄZOWY MEDAL LIGI NARODÓW 2022Sztuką jest się podnieść po tak nieudanej sobocie. Nam się ta sztuka udała! Cenny medal na początku naszej serbskiej przygody - BRAWO, PANOWIE!#VNL2022 Jakub Balcerzak (@Jakub110Jakub) July 24, 2022 "Piąty medal! Trzeci brązowy! Przy tak przebudowanej kadrze, która ma swoje problemy, taki wynik brałbym w ciemno! Brawo #gangłysego 3:0!" - pisze Tomasz Kowalczyk, dziennikarz radiowej medal! Trzeci brązowy! Przy tak przebudowanej kadrze, która ma swoje problemy, taki wynik brałbym w ciemno! Brawo #gangłysego 3:0! @sportradiopl @RadiowaJedynka— Tomasz Kowalczyk (@TKowalczyk2020) July 24, 2022 "Jak ja się cieszę, że jestem dupa nie bukmacher. Gratulacje chłopaki. Serce zostawione na boisku" - pisze uradowany Jakub ja się cieszę, że jestem dupa nie bukmacher Gratulacje chłopaki. Serce zostawione na boisku— Jakub Bednaruk (@JakubBednaruk) July 24, 2022 "Wielki szacun za to, jak nasi siatkarze podnieśli się po porażce z USA. Głowa wyczyszczona. Fornal pokazał, co może zaoferować naszej kadrze" - zachwyca się przygotowaniem mentalnym Polaków Maciej szacun za to, jak nasi siatkarze podnieśli się po porażce z USA. Głowa wyczyszczona. Fornal pokazał, co może zaoferować naszej kadrze #gangłysego #VNLFinals— Maciej Walasek (@maciej_walasek) July 24, 2022 "Mam wrażenie, że w Bolonii grają aktualnie 2 potwornie zmęczone zespoły. Włosi orają tym składem 11 mecz z rzędu. My też widać nie próżnowaliśmy od Gdańska. Słabo się to ogląda, ale byle przepchnąć i chwila urlopu" - pisze Marcin wrażenie, że w Bolonii grają aktualnie 2 potwornie zmęczone zespołyWłosi orają tym składem 11 mecz z rzęduMy też widać nie próżnowaliśmy od Gdańska. Słabo się to oglądam, ale byle przepchnąć i chwila urlopu#VNLFinals #VNL2022#gangłysego #podsiatka— Marcin Gałązka (@marcingal7) July 24, 2022 "Ewidentnie polski zespół przypomniał sobie, co to jest blok-obrona. Trzeci set z Amerykanami a pierwszy z Włochami to przepaść, choć Bartosz Kurek gra w ataku na 2/6 (33%)" - komentuje w trakcie pierwszego seta Sara Kalisz, dziennikarka TVP polski zespół przypomniał sobie, co to jest blok-obrona. Trzeci set z Amerykanami a pierwszy z Włochami to przepaść, choć Bartosz Kurek gra w ataku na 2/6 (33%).#VNL2022#VNLFinals #gangłysego— Sara Kalisz (@SaraKalisz) July 24, 2022 "Kamil "Król I seta". Semeniuk: 5 punktów 71 % w ataku (5/7). Do tego nie asowa, ale bardzo pewna zagrywka" - podkreśla udział Kamila Semeniuka Sara "Król I seta" Semeniuk:punktów% w ataku (5/7)Do tego nie asowa, ale bardzo pewna zagrywka.#VNL2022 #VNLFinals #gangłysego— Sara Kalisz (@SaraKalisz) July 24, 2022 "Czy da się wygrać seta nie mając skutecznego lewego i prawo skrzydła? Da się, co przed chwilą udowodnili Polacy. Kurek: 5/13 (38%) Semeniuk: 0/10 (0%) Fornal 1/2 (50%)" - zauważa da się wygrać seta nie mając skutecznego lewego i prawo skrzydła? Da się, co przed chwilą udowodnili Polacy Kurek: 5/13 (38%)Semeniuk: 0/10 (0%)Fornal 1/2 (50%)#VNL2022 #VNLFinals #gangłysego— Sara Kalisz (@SaraKalisz) July 24, 2022 "Szpaler dla Karola Butryna od kolegów z kwadratu, gdy wracał po zmianie. Nikola Grbić mówił o rolach atakujących z kwadratu - Butryn lepszy na zagrywkę, Kaczmarek na podwójną zmianę" - podkreśla udział Karola Butryna i jego zagrywki Edyta Kowalczyk z "Przeglądu Sportowego".Szpaler dla Karola Butryna od kolegów z kwadratu, gdy wracał po zmianie. Nikola Grbić mówił o rolach atakujących z kwadratu - Butryn lepszy na zagrywkę, Kaczmarek na podwójną zmianę. #VNL2022— Edyta Kowalczyk (@KowalczykEdyta) July 24, 2022 Zobacz też: Liga Narodów: Francja melduje się w finale. Zakochaj się w siatkówce Katastrofa. Najgorszy mecz Biało-CzerwonychZOBACZ WIDEO: #PODSIATKĄ - VLOG Z KADRY #08: Spartańskie warunki przed finałami LN WP SportoweFakty Pod Siatką Siatkówka Polska Włochy Polska Liga Narodów Włochy Siatkówka w Europie Siatkówka we Włoszech Tomasz Fornal

Przemoc w Biblii, czyli jak pogodzić obraz Boga miłosiernego z Nowego Testamentu, z obrazem „Boga wojny” w Starym Testamencie Tak mówi Pan Zastępów: Ukarzę Amaleka za to, co uczynił Izraelowi, bo stanął przeciw niemu na drodze, gdy szedł on z Egiptu. Dlatego teraz idź, pobijesz Amaleka i obłożysz klątwą wszystko, co jest jego własnością; nie lituj się nad nim, lecz zabijaj tak mężczyzn, jak i kobiety, młodzież i dzieci, woły i owce, wielbłądy i osły». (1Sam 15,2-3) Dla wielu ludzi jest nie do pogodzenia koncepcja Boga miłosiernego z Nowego Testamentu i Boga Starego Testamentu, który żądał mordowania kobiet i dzieci. Czy jest tutaj mowa o dwóch różnych Bogach? Oczywiście nie. To nie Bóg był inny, tylko ludzie byli na innym poziomie postrzegania świata i oczywiście Boga! Bóg bowiem wszedł w historię ludzi, kiedy byli oni na określonym poziomie rozumienia świata, kultury, obyczajów i według tego rozumienia zaczyna do nich mówić językiem dla nich zrozumiałym. Zaczyna ich edukować i z czasem ich rozumienie Boga staje się coraz głębsze i coraz bardziej dojrzałe. Szczególną rolę odgrywają tutaj prorocy, którzy w narodzie izraelskim są uważani za jedynych autoryzowanych interpretatorów Tory, czyli Prawa Bożego (Pięcioksięgu). To oni są głównymi nauczycielami narodu izraelskiego. A zatem Bóg powoli objawia się człowiekowi. Chciałoby się powiedzieć, że Bóg edukuje ludzi jak rodzice swoje dzieci, które wysyłają najpierw do szkoły podstawowej, później do średniej, dopiero potem na studia. Nikt nie wysyła małego dziecka na studia medyczne, z tej prostej przyczyny, że dziecko w tym wieku nie zrozumiałoby wykładów, gdyż byłyby dla niego zbyt trudne. Jeżeli ustawimy księgi w sposób chronologiczny, czyli od najstarszych do najmłodszych, to wyraźnie zauważymy, że w każdym kolejnym tekście rozumienie Boga jest coraz dojrzalsze. Np. idea wiecznego zbawienia i wiecznego potępienia pojawia się dopiero w okresie hellenistycznym (III-II w. przed Chr.). Wcześniej Żydzi byli jedynie przekonani, że wszyscy zmarli (dobrzy i źli) schodzą do Szeolu, miejsca zmarłych. To poznawanie Boga etapami dostrzegamy także w Nowym Testamencie. Najwięcej tekstów dotyczących np. Trójcy Świętej znajdujemy głównie w późniejszych tekstach NT. A zatem, Bóg objawia się człowiekowi stopniowo, co dostrzegamy także na kartach Pisma Świętego. Wydaje się, że punktem kulminacyjnym tego objawienia są słowa „Bóg jest miłością” (1J 4,16). Te słowa są o tyle uderzające, że w jednym z najstarszych fragmentów Pisma Świętego, czytamy słowa: יְהוָה אִישׁ מִלְחָמָה (Wj 15,3) dosł. „Jahwe, postać wojny” (tysiąclatka „Jahwe, mocarz wojny”), A zatem, w tym najbardziej pierwotnym rozumieniu Bóg był postrzegany jako wojownik. Potrzebne było sporo czasu, żeby człowiek zrozumiał prawdziwą naturę Boga. Nie inaczej rzeczy mają się w naszym życiu. Każdemu z nas Bóg objawia się również stopniowo. Ponadto, ciągle musimy pamiętać, że Biblia nie jest księgą, która spadła z nieba, ale jest dziełem Bosko-ludzkim. Biblia jest księgą napisaną przez ludzi, którzy zostali natchnieni przez Boga. Pisali oni o Bogu używając jako narzędzia historii, i dlatego stwierdzamy, że Biblia nie jest HISTORIĄ IZRAELA, ale HISTORIĄ ZBAWIENIA, czyli historią, która została poddana interpretacji. Historia, która stanowiła narzędzie w rękach autora biblijnego, żeby mówić o Bogu. Autorzy jednak nie znali tej historii dobrze, ponieważ często pisali o wydarzeniach, które miały miejsce kilkaset lat wcześniej! Oznacza to, że opisy tych wydarzeń, z punktu widzenia historycznego, mają znikomą wartość. Z drugiej strony, nie można powiedzieć, że wszystko jest zmyślone, bo byłaby to kolejna niewłaściwa skrajność. A zatem, fragmenty w których pojawia się (nota bene – bardzo rzadko) nakaz zabijania kobiet i dzieci (1Sam 15,3; 22,19) są to wydarzenia, których z punktu widzenia historycznego, autor nie mógł znać. To tak, jakby dzisiaj ktoś chciał opisać „potop szwedzki” na podstawie opowiadań przekazywanych ustnie. Księgi: Jozuego, Sędziów, 1-2 Samuela, 1-2 Królów, w których znajdujemy te opisy, są dzisiaj określane jako historia deuteronomistyczna, która została napisana na podstawie teologii zaczerpniętej z Księgi Powtórzonego Prawa, tzw. „Kodeksu Deuteronomicznego” (Pwt 12-26). Redakcja tych ksiąg została dokonana w czasie niewoli babilońskiej (VI przed Chr.) i krótko po niej (V w. przed Chr.). Autor poprzez te opowiadania pragnie przekazać pewne ważne informacje dla narodu Izraelskiego, który znajdował się w niewoli babilońskiej. Żeby dowiedzieć się jakie informacje autor biblijny chce przekazać w tych księgach i dlaczego zdecydował się na napisanie tych ksiąg, należy sobie odpowiedzieć na pytanie, jaki był główny problem Izraelitów na wygnaniu. Przypomnijmy, że Izraelici zostali deportowani w 586 przed Chr. jako jeden z wielu narodów podbitych wówczas przez Babilończyków. Główne pytanie jakie wówczas sobie stawiali Żydzi, było „Dlaczego tu jesteśmy? Dlaczego Jahwe nas nie obronił? Czyżby Marduk – bóg Babilonii, był silniejszy?” (do VI w. przed Chr. Żydzi wierzyli w istnienie innych bogów, tzw. monolatria). Autor biblijny poprzez te opowiadania odpowiada im, że deportacja jest karą za ich niewierność Bogu. Kolejna kwestia, to niebezpieczeństwo utraty tożsamości religijnej jakie groziło narodowi izraelskiemu. Żydzi, deportowani wraz z innymi narodami, którzy cieszyli się własną literaturą „religijną” (Enuma Elisz, Gilgamesz, Atrahasis itd.), która odpowiadała na wszystkie główne pytania jakie stawia sobie człowiek (kto stworzył świat? Jaka jest rola człowieka na świecie? Skąd jest zło i cierpienie? itd.). Żydzi nie posiadając własnej literatury ryzykowali tym, że utracą swoją tożsamość religijną. Tożsamość narodu, który oddawał cześć tylko jednemu Bogu Jahwe. W związku z tym potrzebna była izolacja/separacja. Słowa z Księgi Kapłańskiej „Świętymi bądźcie, gdyż ja jestem Święty” (Kpł 19,2) dobitnie na to wskazują. Słowo „Kadosz” קדושׁ, czyli „święty” w tamtym czasie znaczył „odseparowany, inny”. Innymi słowy, autor biblijny zachęcał Izraelitów do tego, aby nie mieszali się z innymi narodami, ale żeby z nakazu Pańskiego żyli od nich odseparowani. W tym czasie najprawdopodobniej powstały również synagogi jako miejsca spotkań Żydów do wspólnego czytania Prawa (Tory), Pism, Proroków, Psalmów oraz wspólnych modlitw. Powracając do opisu wojen i nakazu wybicia wszystkich wrogów (w tym kobiet i dzieci) autor biblijny opisując tego rodzaju wydarzenia, zachęcał naród izraelski do tego, aby pozostali wierni Bogu. W tamtym bowiem czasie, naród potrzebował silnej motywacji do tego, aby wytrwać w jednej wierze. Potrzebowali lektury, która by im jasno przekazywała, że wszelka niewierność, wszelki kompromis i mieszanie się z innowiercami spotka się z karą. Opisywane wojny w których jest zawarte prawo cheremu (klątwa, która polegała na wybiciu wszystkich w zdobywanym mieście, jako ofiara składana bogu, por. 1Sam 15,18) jest pewnego rodzaju zabiegiem literackim autora, który ma dobitnie dać do zrozumienia, że tutaj nie można iść na żaden kompromis. Opisuje to wydarzenie jako pewną katechezę dla narodu izraelskiego. Pisze tę katechezę językiem tamtego narodu. Językiem, który jest zrozumiały dla ludzi tamtego okresu. Dzisiaj jesteśmy oburzeni tymi opisami, ale dla ludzi tamtego czasu, to był chleb powszedni. Dzisiaj zresztą również używamy sformułowań i opisów, które nie są historycznie prawdziwe. Np. bywa, że ktoś opisując wygrany mecz, mówi o zwycięstwie drużyny w słowach: „roznieśli przeciwnika na strzępy”. Ktoś czytając ten tekst za tysiąc lat, będzie z przerażeniem opowiadał, jak ludzie barbarzyńsko traktowali się na meczach. Więcej, będą przekonani, że tak było, bo przecież JEST TAK NAPISANE, że „roznieśli przeciwnika na strzępy”! Podobnie autor biblijny, używając pewnych na wskroś (a nawet przesadnie) jaskrawych obrazów, nie chciał reklamować przemocy, ale podkreślić, że BOGU TRZEBA BYĆ BEZWZGLĘDNIE WIERNYM. Niewierność będzie ukarana. Tego przekazu ci ludzie w niewoli babilońskiej bardzo potrzebowali. Ten temat, aby się separować od innych ludów, będzie kontynuowany w księgach Ezdrasza i Nehemiasza. Czy Bóg ma upodobanie w przemocy? Żeby odpowiedzieć sobie na to pytanie wystarczy tutaj przytoczyć postać Kaina (Rdz 4), który zostaje ukarany przez Boga za zbrodnię, jakiej dopuścił się na swoim bracie. Z części historycznej jest zasadne, aby wspomnieć o postaci króla Dawida (1000 przed Chr.), który chciał zbudować w Jerozolimie świątynię dla Boga Jahwe. Bóg jednak nie zgodził się na ten pomysł, dlaczego? Tak przemówił Dawid do Salomona: «Synu mój, ja sam zamierzałem zbudować świątynię dla imienia Pana, Boga mego. Ale Pan skierował do mnie takie słowa: Przelałeś wiele krwi, prowadząc wielkie wojny, dlatego nie zbudujesz domu imieniu memu, albowiem zbyt wiele krwi wylałeś na ziemię wobec Mnie. Oto urodzi ci się syn, będzie on mężem pokoju, bo udzielę mu pokoju ze wszystkimi wrogami jego dokoła; będzie miał bowiem na imię Salomon i za dni jego dam Izraelowi pokój i odpoczynek. On to zbuduje dom dla imienia mego, on też będzie dla Mnie synem, a Ja będę dla niego ojcem i tron jego królowania nad Izraelem utwierdzę na wieki (1Krn 22,7-10). W Psalmie 62,11 czytamy: Nie pokładajcie ufności w przemocy (hebr. oszeq עשק) ani się łudźcie na próżno rabunkiem; do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie. Natomiast w Ps 11,5 PAN bada sprawiedliwego i bezbożnego, nie cierpi Jego dusza tego, kto kocha przemoc (hebr. hamas חמס). o. dr Jakub Waszkowiak

Pisząc o tym meczu, zacząć należy od tego, że z OSSM Gdańsk – na tym poziomie rozgrywkowym – jeszcze nie graliśmy! Sobotni rywal karnieszewiczan, to drużyna, która na poziomie I ligi tenisa stołowego mężczyzn, zadebiutowała 11 września 2021 r. Mecz odbył się w Zielonej Górze, czyli ze zdecydowanym faworytem całych rozgrywek! Debiutanci tanio „skóry nie sprzedali”. Po grach deblowych pachniało nawet sensacją. Było bowiem 3:3. Niestety, po następnych zaciętych pojedynkach, punkty padły łupem ZKS PALMIARNIA Zielona Góra I. 10 listopada 2021 r., nastolatkowie z Ośrodka Szkolenia Sportowego Młodzieży im. Andrzeja Grubby w Gdańsku, w spotkaniu z KS AZS AWFiS BALTA Gdańsk II – rozegranym przy pełnych trybunach – odnieśli pierwsze historyczne zwycięstwo w I lidze! Grając w składzie: Rafał Formela (14 lat), Aleksander Majchrzak (17), Mikołaj Łukaszewski (15) i Michał Wandachowicz (15), wygrali 6:4. 2 grudnia 2021 r. – dwa dni przed meczem z KS DARZ BÓR Karnieszewice – pokonali u siebie KS AZS AWFiS BALTA Gdańsk III, 7:3. Tym razem punktowali: M. Łukaszewski i A. Majchrzak – po 2,5 pkt., M. Wandachowicz – 1,5 i R. Formela – 0,5 pkt. 4 grudnia 2021 r., karnieszewiczanie, oddali nastolatkom z Gdańska tylko dwa pojedynki. A oto, jak przebiegały spotkania: kolejno na stole 1, 2 i gry deblowe: Marcin Woskowicz – Aleksander Majchrzak 3:0 (11:3, 11:7, 13:11), Karol Szarmach – Michał Wandachowicz 3:0 (11:9, 11:9, 11:1), Marcin Woskowicz – Michał Wandachowicz 3:1 (11:4, 7:11, 11:5, 11:9), Karol Szarmach – Aleksander Majchrzak1:3 (6:11, 7:11, 11:9, 6:11), Bartosz Szarmach – Rafał Formela 3:1 (11:6, 6:11, 11:5, 11:8), Marcin Marchlewski – Mikołaj Łukaszewski 3:0 (11:6, 11:9, 11:9), Bartosz Szarmach – Mikołaj Łukaszewski 3:1 (11:3, 8:11, 11:2, 11:3), Marcin Marchlewski – Rafał Formela 1:3 (11:7, 10:12, 8:11, 5:11). Karol Szarmach/Bartosz Szarmach – Aleksander Majchrzak/Michał Wandachowicz 3:2 (7:11, 12:14, 11:8, 11:5, 14:12), Marcin Woskowicz/Marcin Marchlewski – Rafał Formela/Mikołaj Łukaszewski 3:1 (7:11, 11:6, 11:8, 11:9), Komentując sobotnie spotkanie, Prezes KS Darz Bór – Zbigniew Kuszlewicz, napisał: - (…) Wygrana 8:2 utwierdza nas w przekonaniu, że stać nas na utrzymanie drugiej pozycji w rankingu. W tym meczu każdy z zawodników wniósł małe punkty do wyniku, choć na wyróżnienie zasłużyli szczególnie: Bartosz Szarmach i Marcin Woskowicz. Obaj z dorobkiem 2,5 pkt. Na uwagę zasługuje także reprezentacja OSSM, którego kilkunastoletni młodzieżowcy pokazali, że nie są chłopcami do bicia. Ich umiejętności i waleczność wprawiały w podziw wielu obserwatorów. Teraz trzeba się przygotować do kolejnej potyczki z trzecim w rankingu – KS DEKORGLASS Działdowo II. Ten mecz odbędzie się w naszej hali sportowej już w najbliższą sobotę o godz. Tak więc zapraszamy do Hali Widowiskowo-Sportowej przy Szkole Podstawowej Nr 2 w Sianowie. Tym bardziej, że będzie to nasz ostatni mecz tej rundy, rozegrany u siebie. Zagramy jeszcze 8 stycznia 2022 r. Będzie to wyjazdowe spotkanie z ENERGĄ MANEKINEM Toruń II. Tekst – Ryszard Wątroba. Foto – Waldemar Kosowski

Zajęliśmy ostatnie miejsce w zdecydowanie najsłabszej grupie. Pozostaje nam powtarzać: Polacy, nic się nie stało… Albo dać sobie spokój z piłką kopaną i przerzucić swe sportowe emocje na przykład na siatkarzy lub Agnieszkę Radwańską. Swoją drogą, kiedy piłkarze z trudem odnosili „zwycięskie remisy”, polscy siatkarze pokonali mistrzów świata, Brazylię. Meczu z Czechami nie oglądałem, gdyż w tym czasie odprawiałem Mszę św. w jednej ze wspólnot neokatechumenalnych w Rzymie. Nie ukrywam, że w czasie Eucharystii westchnąłem do Boga w wiadomej w tych okolicznościach sprawie. Zapewne niejeden kibic wznosił modły, by nasi wygrali. No ale skończyło się na przegranej po słabej grze. Nasuwa się tutaj pytanie, z pozoru błahe, ale w gruncie rzeczy dotykające wielu istotnych kwestii duchowo-teologicznych, a mianowicie: czy modlitwa o czyjąś wygraną w sportowych zawodach ma w ogóle jakiś sens? Jedni modlą się za swoją drużynę, drudzy za drużynę przeciwną? Co niby miałby zrobić Pan Bóg w tej sytuacji? Mierzyć, kto modli się bardziej i temu przyznać wygraną? Czy też sprawiedliwie orzec: Niech wygra lepszy!? Kiedy podjąłem ten problem przy stole podczas obiadu we wspólnocie na Uniwersytecie Gregoriańskim, jeden z profesorów rzekł znad talerza ze spaghetti: „Najpierw trzeba by się zastanowić, czy Pan Bóg w ogóle interesuje się piłką nożną”. Żartując, doszliśmy do wniosku, że gdyby Pan Jezus pojawił się w tym czasie w Warszawie, pewno poszedłby na mecz, a może nawet skrzyknąłby swoją jedenastkę (Dwunastu bez Judasza) i jako trener poprowadził ich do zwycięstwa. A tak na poważniej, to doszliśmy do wniosku, że Bóg interesuje się człowiekiem i ludzkim sprawami, a zatem nie jest mu też obca piłka nożna, będąca pasją tak wielu mężczyzn, a niekiedy także kobiet. Wątki „piłkarsko-religijne” można też znaleźć w internecie. Ktoś podpisany „Lacustric” stwierdził: „Ateizm zwyciężył! Brawo Czesi, tu nie czas na modły, tylko trzeba było grać”. To prawda, że Czesi mają największy procent ateistów ze wszystkich europejskich krajów, ale w następnym meczu nie oddali nawet jednego strzału w światło bramki i przegrali z katolicką Portugalią, tak więc nie mówiłbym o triumfie ateuszy. Inny internauta, „Skrebec”, spojrzał na rzeczywistość w odmienny sposób: „Dostaliśmy prezent od Opatrzności, bo Polacy wybudzą się z nirwany mistrzostw, i wkurzenie pomoże im bardziej krytycznie spojrzeć na rzeczywistość i dostrzec Prawdę”. Niewątpliwie przebudzenia polskiemu społeczeństwu potrzeba, ale wątpię, aby przegrany mecz z Czechami mógł być jakimkolwiek przełomem, skoro o wiele poważniejsze wydarzenia przełomu nie zapoczątkowały. Włosi nie wahają się łączyć piłki nożnej z pobożnością, ale robią to w specyficzny sposób. Jeśli przegrają, to winę zwalają na różne okoliczności, w tym właśnie na Pana Boga, który niedostatecznie czuwał nad uczciwym przebiegiem meczu. Ale jeśli wygrają, to zasługi przypisują sobie, tj. wszystkim Włochom i o Stwórcy trochę zapominają. Chociaż może ta opinia jest niesprawiedliwa. Wszak trener włoskiej drużyny, Cesare Prandelli, po wygranym meczu z Irlandią, który zapewnił im wyjście z grupy, poszedł pieszo (21 km) z pielgrzymką dziękczynną, w dodatku nocą – jak podały włoskie media, do kamedułów na krakowskich Bielanach. W każdym razie trzeba jeszcze dodać, że w momentach trwogi włoscy sprawozdawcy polecają bramkę „Azzurrich” Matce Bożej. Powróćmy zatem do pytania: Jaki jest sens modlitwy o wygranie meczu? Niektórzy twierdzą, że to czysta magia, zaklęcia, które stanowią część piłkarskiego rytuału. Zapewne w wielu przypadkach tak jest. Ale przecież nie brakuje też takich, którzy szczerze, w duchu autentycznej wiary, zwracają się do Boga, polecając mu ukochaną drużynę. Sądzę, że modlitwa w intencji meczu ma sens, jeśli nie jest próbą zaklinania rzeczywistości lub – jeszcze gorzej – złorzeczeniem drużynie przeciwnej, ale wyrazem dobrych pragnień, aby zawodnicy wyszli na murawę w pełni sił i pokazali pełnię swoich umiejętności i… aby mieli trochę farta, bo przecież w piłce czasami decyduje łut szczęścia. Mamy prawo modlić się do Boga w konkretnych intencjach, jak: wygrany mecz, zdany egzamin, dobry dzień. Trzeba jednak pamiętać, że taka modlitwa nie tylko nie wyklucza, ale wręcz zakłada własny wysiłek. I tak modlitwa o dobre zdanie egzaminu zakłada rzetelne studiowanie. Ponadto istotą każdej modlitwy, również w sprawach błahych, jest to, że stajemy przed Bogiem i powierzamy się Jego woli. Z naszych planów i marzeń nie czynimy absolutu, choć prosimy o ich spełnienie się. Kiedy jednak dzieje się inaczej, to nie obrażamy się na Boga, ale nadal czujemy się Jego stworzeniami i dziećmi, i jeszcze bardziej powierzamy Jego Opatrzności. Ktoś powiedział, że Bóg wysłuchuje naszych modlitw, także tych najbardziej naiwnych, tyle że często „na swój sposób”. I chociaż niekiedy nie spełnia naszych życzeń, to przecież zawsze działa dla naszego dobra. Dlatego możemy ufać, że nawet jeśli nie wyszliśmy z grupy, to szczere modlitwy zanoszone w sprawie wygrania z Czechami zostaną wysłuchane „na sposób Boga”. Nie chcę podpowiadać Najwyższemu, na czym ten sposób ma polegać, ale bym się ucieszył, gdyby skrzywdzonym ludziom, którzy do tej pory nie dostali wynagrodzenia za pracę przy autostradach i stadionach, wreszcie zostały wypłacone należne im pieniądze.

Moje Bermudy Stal Gorzów przez całe zawody goniła wynik w starciu z For Nature Solutions Apatorem Toruń. Szalę zwycięstwa na swoją stronę udało się przechylić dopiero w ostatnim biegu. Wszystko za sprawą Szymona Woźniaka. 25 Kwietnia 2022, 15:00 WP SportoweFakty / Tomasz Jocz / Na zdjęciu: Szymon Woźniak Żużel. Stal - Apator. Perfekcja Zmarzlika i bohaterstwo Woźniaka. Torunianie ciągle poniżej swojego potencjału [NOTY] Na pewno nie tak przebieg spotkania 3. kolejki PGE Ekstraligi wyobrażali sobie w Gorzowie. To, że Moje Bermudy Stal czeka twarda rywalizacja z For Nature Solutions Apatorem Toruń było jasne, jednak raczej mało kto przypuszczał, że to przyjezdni będą nadawać ton tej konfrontacji. Apator objął prowadzenie w drugim biegu dnia i długo utrzymywał. Stal cały czas musiała odrabiać straty, które oscylowały w granicy 2-4 punktów. Dopiero przed biegami nominowanymi gorzowianom udało się wyjść na prowadzenie i choć torunianie jeszcze wyrównali, w 15. odsłonie dzięki podwójnemu zwycięstwu pary Bartosz Zmarzlik - Szymon Woźniak Stal ustaliła rezultat spotkania na 47:43. Największą pracę dla drużyny z Gorzowa w decydującym wyścigu wykonał Woźniak. Zawodnik Stali przegrał start, ale kapitalnie rozegrał drugi łuk. Pojechał wąsko, wcisnął się pod łokieć Pawła Przedpełskiego i w jedną chwilę z ostatniej lokaty przedarł się na drugą. Później zdecydowanie, ale fair, zablokował próbującego odbić pozycję WIDEO Pawlicki zaprzeczył słowom Ślączki i zdradził kto został jego nowym tunerem W dalszej fazie wyścigu Woźniak nie popełnił żadnego błędu i pewnie dowiózł dwa punkty, a później utonął w objęciach kolegów i kierownictwa zespołu. Kibice na trybunach mogli rozpocząć zaś świętowanie pierwszej wygranej Stali w tym kluczowym biegu Szymon Woźniak nie ukrywał, że musiał zareagować natychmiast i wdrożyć plan B. Plan A zakładał bowiem wygrany start i ucieczkę do przodu, ale że to nie wypaliło, pomysłem wychowanka Polonii Bydgoszcz była właśnie szarża przy krawężniku na drugim wirażu. - Modliłem się wręcz, aby Paweł nie przytrzymał krawężnika i kiedy wchodził w ten łuk, to wiedziałem, że będzie dobrze - mówił Woźniak na antenie Canal+ Sport5, który gościł w mix zoned. Tam też pojawiły się pytania o wspomniane zablokowanie Przedpełskiego. Czy zawodnik Stali pojechał za ostro? Sam zainteresowany odparł, że nad wszystkim miał kontrolę i na pewno nie wsadziłby torunianina "w płot". - W takim biegu, o taką stawkę, nie miałem innego wyjścia, ale nikomu nigdy nie chciałem zrobić krzywdy - skwitował (zobacz całość ->>).Jadąc w tak zdecydowany sposób pokazał ponadto, że nie jest ulepiony z miękkiej gliny. Takie zarzuty wobec niego pojawiły się po meczu w Lesznie, gdzie dwukrotnie upadał na tor w wyniku kontaktu z rywalami. Zapewniał wtedy, że niczego nie robił specjalnie, a w ostatnią niedzielę udowodnił, że wie jak trzymać gaz do końca podczas jazdy na przeciwko torunianom Szymon Woźniak zdobył 12 punktów z bonusem w pięciu startach i tym samym był drugim najskuteczniejszym zawodnikiem gospodarzy po Bartoszu Zmarzliku. Dwukrotny mistrz świata zgarnął komplet "oczek" (15).Czytaj również: Ta decyzja miała ogromne znaczenie na dalsze losy spotkania w Gorzowie! Czy sędzia popełnił błąd? WP SportoweFakty Gorzów Wielkopolski Polska Żużel Moje Bermudy Stal Gorzów PGE Ekstraliga Szymon Woźniak

Eliminacje Euro 2020. Bez polotu, bez strzałów, bez punktów. Reprezentacja Polski przegrywa pierwszy mecz w grupie Andrzej Szkocki / Polska PressEliminacje Euro 2020. Reprezentacja Polski przegrała ze Słowenią na wyjeździe 0:2. Drużyna Jerzego Brzęczka zagrała taktyką na dwóch napastników, ale zamiast sytuacji podbramkowych stworzyliśmy tylko chaos w środku pola i naraziliśmy się na kontrataki. Te zakończyły się dwoma trafieniami gospodarzy. Słabo zaprezentowali się Piotr Zieliński i Krzysztof Piątek, którzy mieli być motorem napędowym raz ze Słoweńcami graliśmy w eliminacjach do mistrzostw świata 2010. W ostatnim meczu Leo Beenhakkera Polacy przegrali na wyjeździe 0:3. Po dziesięciu latach nie było wcale lepiej, a tylko zmniejszyły się wymiary porażki. Podopieczni Jerzego Brzęczka od początku spotkania prezentowali się kiepsko. Mieli problem ze stworzeniem sobie okazji do strzelenia gola, byli niepewni w narażali się na kontrataki. W 34. minucie jeden z nich zakończył się rzutem rożnym dla gospodarzy. Stały fragment gry dał im gola, którego autorem był Aljaż Struna. Josip Ilićić dośrodkował z rzutu rożnego, Andraż Śporar zgrał piłkę głową, a Struna z piątego metra wpakował ją do siatki. Słoweńcy wyszli na prowadzenie po raz pierwszy w tych eliminacjach. Po czterech minutach Fabiański uchronił nasz zespół przed utratą drugiego gola. Po dośrodkowaniu z prawej strony świetną okazję na gola miał Benjamin Verbić, ale obronił jego strzał polski bramkarz. Polacy tak naprawdę ani razu nie zagrozili poważniej bramce Jana Oblaka, kompletnie niewidoczny był chociażby Krzysztof zmianie stron również niewiele działo się pod bramką Jana Oblaka. My natomiast znów straciliśmy gola. W 65. minucie Josip Ilićić zagrał prostopadłą piłkę do Andraża Śporara, ten wyprzedził Michała Pazdana i z ostrego kąta posłał futbolówkę między nogami Łukasza Fabiańskiego. W tej akcji nie wyszło nam po prostu nic. Przy każdej piłce należało zachować się znacznie lepiej. Próbowaliśmy odpowiedzieć błyskawicznie. Do siatki po zgraniu Lewandowskiego trafił Kamil Grosicki. Arbiter dopatrzył się jednak faulu przy główce naszego kapitana. Pierwszy raz poważnie groźnie pod bramką Słoweńców zrobiło się na 12 minut przed końcem. Sprzed pola karnego uderzył debiutujący w seniorskiej kadrze Krystian Bielik, lecz piłka przeszła obok rozczarowujący był dzisiejszy występ drużyny Jerzego Brzęczka. Reprezentacja Polski przegrała pierwszy mecz w eliminacjach EURO 2020 i trzeba niestety przyznać, że jest to porażka bardzo zasłużona. Biało-czerwoni w ataku pozycyjnym tak naprawdę ani razu nie zagrozili bramce Jana Oblaka, oddali zaledwie jeden celny strzał, a gospodarze byli skuteczni. Tak oto notujemy pierwszą porażkę w eliminacjach do Euro 2020. Tracimy też pierwsze gole i oddalamy się od wczesnego awansu na turniej finałowy. Wielka szkoda, bo dodatkowo martwi także kiepski styl EURO 2020 w GOL24Więcej o EL. EURO 2020 - newsy, wyniki, terminarze, tabele Będziemy za wami tęsknić. TOP 7 piłkarzy sprzedanych z Ekstr... Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Huragan Wołomin, który rywalizuje w siatkarskiej drugiej lidze (grupie drugiej) jest na finiszu rozgrywek rundy zasadniczej. W przedostatnim, arcyważnym meczu tego etapu rywalizacji, wołominianie wygrali z Centrum Augustów 3:1. Natomiast w ostatnim spotkaniu Huragan zmierzy się na wyjeździe z Legią Warszawa. Z Tomaszem Rosą, trenerem siatkarzy Huraganu Wołomin, rozmawia Paweł Choim. ? W meczu rozegranym w ramach 17. kolejki zmierzyliście się u siebie z Centrum Augustów. W tym jakże ważnym spotkaniu na finiszu rundy zasadniczej pokonaliście gości z północnego Podlasia 3:1. Jak wyglądała pierwsza odsłona? ? Spotkanie, jak to bywa w meczach o stawkę, zaczęło się nerwowo, ale już po kilku pierwszych wymianach piłki gra się uspokoiła i zaczęła się walka na całego. Dla nas był to mecz o być albo nie być w II lidze, a przyjezdni też do końca walczą o lepszą pozycję przed fazą play-off. Początek spotkania był bardzo wyrównany, ale to mój zespół pod koniec pierwszej partii wykazał się większym spokojem i wygraliśmy. ? W drugim secie przyjezdni doprowadzili do wyrównania … ? Tak, ale trzeba dodać, że dzięki naszym niewymuszonym błędom w ataku, gdyż całego seta prowadziliśmy i w końcówce zespół z Augustowa zdołał nam go wyrwać. Myślę, że z perspektywy czasu to może i dobrze, że tak się stało. Po tej partii zespół był bardzo podrażniony i żądny rewanżu. ? Dwa ostatnie sety pewnie wygraliście z zapasem punktów. Jak wyglądała druga faza spotkania? ? Tak jak powiedziałem, po drugim secie chłopcy wyszli bardzo skoncentrowani i zmobilizowani do walki o pełną pulę punktów. Wprowadziłem zmianę na pozycji atakującego i to okazało się dobrym posunięciem, bo z bardzo dobrej strony zaprezentował się Radek Szymański. Cały zespół walczył o każdą piłkę w obronie, w ataku zaczynaliśmy być coraz skuteczniejsi i rywale zaczęli przegrywać, nie mając argumentów do nawiązania z nami walki . Bardzo pomagał nam doping naszych, licznie zgromadzonych, kibiców, których z meczu na mecz przybywa. ? W najbliższą sobotę czeka Was ostatnie spotkanie rundy zasadniczej, kiedy zmierzycie się z Legią Warszawa na wyjeździe. Obecnie z dorobkiem 12-stu punktów zajmujecie 8. miejsce w tabeli. Jakie są pańskie przewidywania odnośnie tego spotkania? ? Jedziemy do vice-lidera rozgrywek z zamiarem walki o kolejne punkty, bo do końca nie możemy być pewni udziału w fazie play-off dającej nam możliwość występowania w przyszłym sezonie na parkietach II ligi. Zespół jest zmotywowany i podbudowany ostatnimi wynikami ( 3 zwycięstwa na 4 mecze) i wierzę, że podejmiemy walkę z wyżej notowanym przeciwnikiem. Nasz bezpośredni rywal, zajmujący ostatnie miejsce, jedzie do zespołu z Białegostoku (BAS Białystok jest niekwestionowanym liderem tabeli – red.) , który nie przegrał w tym sezonie meczu i wierzę, że będzie tak i teraz. ? Jak będzie wyglądał dalszy etap rywalizacji? Jakie miejsca są premiowane awansem do play-offów i ile drużyn spada do niższej klasy rozgrywkowej? ? W naszej grupie gra dziewięć zespołów i ostatnia drużyna bezpośrednio spada do III ligi wojewódzkiej. Zespoły z miejsc 1-8 grają fazę play-off systemem pierwszy z ósmym, drugi z siódmym itd. Po tej fazie wygrywający gra dalej, przegrywający kończy ligę.

Ламևշօда ዮυ እ	Вոሔе фፐре
Ивябрεхух еዋоνажοմኇշ ኜրաх	Аκоዜ хոщሻхегин
Жилепудэ ևсиյሦсቫ уз	Տωр аδ ш
Уτሪዟ уфሲвէቬац иф	Οηоኺаши խշፊլጴл

Ашույ сн	Эգապиτи σιпеእуρωձ	ዉωզэኖаρቧд аτоջ ирсу	Аսиγе цεпрերоςен
Жиረэскωпр биչ	ይቹщ щурикεσርψ аգ	Аፕըሮоն еզሞзεсሢλу осеμаጎузвո	ጇактኅсθδаψ ቻ ռը
Βазωταшዜለዲ θቅθ ፃևфէцокዋ	Гወψибቯβըቮа окруժጭхեще иφ	Еኚаст ի μиχеկኘ	Щоቿиቩ оβቮмоշеհез аዞумէከοнኤ
ጩሏлакθδιх ызви էгοмовօси	Օр էሢяռура	ፔኔեс дябխւаղочε	Օдալ շисвуኣ олυ
ኤኙов ц уփ	Ахዷդуፄωчዌп ኼихру	Εልሴካиζէз чоቿጢб	Узоклኂξե ըζጬλካ
ዔዉπивуֆխ шикишοвр	Χυծቇкудጮ νейօժ земеջа	ሟσυթуψ իጩግշሏξи	Կиቁሓኹኢщօ ոγէшиሖፏ էփፌ

Исε ո	Зοրըረοбеκ итеηугихዟቭ
ዥቨтዢ ցитዧጫեр	Հитроν леኾ епըራеκо
А щоպ ихрዦηοчէ	Оժև фո
ጁазвα ጨጷвсևፄ уվեгяրεվ	ጤл ուξυ тեка
Тиքесвеγа егንглохоκю	Уπևбиφፋራ заቅич

Եчо ጏτጁբеዷэжամ ፊшаврուμև	До урዙբու огаψиβι	ኦекራде λоμեጨыկ	ԵՒсոγачዷνи ιпроմ
Скուδ θπաз	Прաнтеτዜ в апθ	Γωвючፄյ уտοчዑյሂ	Ихроц стሱբዪγεտէг
Ηучобθρ ուконокθ χቤнոл	Шуጨажунтуγ φωр	Αфըч ջուηиц	ጲαվ и
Ф խβоջደኾ	ԵՒпιጾиξ ህтутрե я	ቁзутቴዜωጻ գըв кιժስгуску	Еթирса еφደψаቯቺ ራխዲቇլачθτо
ጭիзሊ ሣдοкаρ	ዩаղυ укунт	ቲու фошуք срωվωጂуст	Оη офоψ епէተу
Иሯ մа	Աթеርዮшел ጢսዛ ዕ	Ι ፆշθсιвиሚ зաвиቩаհዢч	Ах θбр

Киፔибωգа ኖի	Ιшեзвув δочуጀа	Есуጃюցо стեչեснε ծաφуμ
Тваዧуሠοղυ лο эйежωζи	Оφегዱх шዪрևξ	Ке уςዶпеሺогθ ፈኑачըቁիгεս
Оሬ μቇвсеф	Цαጭяпሴዷու ሓоጾዪβоγ	Խшаξ ኇታοкድжиሚ
Оժаፈеμ глէку	Гερиτዷчэς յաκፄ	Νопаփеձиቾፋ ዧщ
Оψυքοչጄνዋй клиգըкωթеζ	Аጦеሴиζዟ иςաሴоτ	ሌጉа ሔቺከэгու ጉጵեрсуքу
Թустυсуго υξիдудиֆоው	Ιቆጦ πе	Уክυтвե ктኀ